Gijs v. Vitens m. Sizzle

Gijs komt alleen thuis, hij heeft kunstmelk mee gekregen vanuit de kliniek zodat we de eerste dag
door kunnen komen. We brengen hem in een box in de boerderij, dicht bij ons en tussen andere paarden.
We overleggen en bellen, maar besluiten in overleg met Karin Gijs zelf verder groot te brengen.
En Gijs doet zijn best, ondanks het feit dat hij zijn moeder duidelijk mist blijft hij lief en redelijk vrolijk.
Al snel leert hij melk uit de emmer te drinken, kuil en hooi eten deed hij al samen met Sizzle en dat doet
hij nu ook. Ook brok en zemelen had hij leren eten van Sizzle en daar maken we dankbaar gebruik van.
De eerste week krijgt hij om de 3 uur melk, ook 's nachts, maar dat hebben we graag voor hem over.
De eerste weken doen wij de voeding en de opvoeding, maar wij zijn mensen, geen paard, dus denken
we na over een geschikte opvoedmerrie of ruin.
Van stal Brouwer krijgen we op enig moment het aanbod hun hengstenmoeder de welsh-merrie Felicity hiervoor te gebruiken; we halen de oude merrie op en het blijkt een gouden aanbod.
Felicity accepteert Gijs als haar eigen kind, zij voed hem op en beschermt hem. Wij voeden Gijs, maar de rest doet Felicity. Dankzij haar kan Gijs, als weeskind, toch in juni weer in de wei samen met zijn pleegmoeder en nog even later samen met nog een merrie met een veulen.
Dus groeit Gijs bijna normaal op. Hij is nu een normaal ontwikkeld
veulen met een paardenkarakter en binnenkort wordt hij, samen met de andere veulens, gespeend.
Met heel veel dank aan Felicity die er voor gezorgd heeft dat Gijs een gewoon veulen is met
een paardenopvoeding. We hebben Gijs dan ook genomineerd voor de verkiezing van het
Bokt hengstveulen van het jaar 2011!
En natuurlijk dank aan stal Brouwer waar we Felicity van mochten lenen!

Afgelopen week, donderdag 10 november, is Gijs voor de 2e keer "gespeend", Gijs staat nu samen met het hengstveulen Gino, hij is oud genoeg om op eigen benen verder te gaan.

We hopen voor hem dat de rest van zijn paardenleven alleen maar zonnig is.

November 2011

Op dit moment staan er slechts een beperkt aantal rusthuispaarden, we hebben nog een aantal aanvragen lopen, maar geen concrete reserveringen.
Toch staan alle boxen nu al vol, dit komt omdat ongeveer de helft van de boxen verhuurd is aan onze dochter en haar vriend, die samen WA Stables runnen.
De vrije boxen van het rusthuis worden tijdelijk ook door hun gebruikt; WA Stables is een trainings- en handelsstal, dit betekent dat altijd op korte termijn de boxen van het rusthuis weer vrij zijn.
Stal Yn it Span biedt naast het paardenrusthuis ook tijdelijke stalling en opfok op beperkte schaal en Stal Yn it Span heeft zelf momenteel nog 3 rijpaard fokmerries.

De rusthuispaarden van nu zijn Angel, 19 jaar oud
hier samen met Jelena, 20 jaar oud.
Ons oudste rusthuispaard is de fjordenmerrie Daisy, zij is 28 jaar.

Daarnaast is er Ulla-Maude, een nog jonge merrie, door onszelf gefokt. Ten gevolge van zware spierbevangenheid eerder is ze afgekeurd voor de sport. Ze is door haar eigenaresse aan ons ter beschikking gesteld voor de fok.

Ons rusthuispaard Sizzle, eveneens afgekeurd voor de sport ten gevolge van een gebroken griffelbeen, is helaas op 1 mei ingeslapen op een veel te jonge leeftijd.
Ook Sizzle werd ingezet voor de fok en had op het moment dat ze ingeslapen werd een veulen van amper 3 weken aan de voet.
Doordat de rusthuispaarden bij ons een individuele behandeling krijgen is het ook mogelijk met merries te fokken.
Vooral voor eigenaren van merries die op jongere leeftijd worden afgekeurd voor de sport is het soms aantrekkelijk om er nog een aantal jaren mee te fokken. Met name als de merrie in de sport veel inzet heeft getoond.

Nieuw weblog over de paarden

Doordat we veel problemen ondervinden met de weergave en het publiceren van ons oude weblog Stal Yn it Span voor 1 januari 2012 hebben we besloten het weblog te vervolgen middels een andere host.
Via ons weblog houden we iedereen op de hoogte van het wel en wee van onze rusthuispaarden en onze fokstal.